Dit eerste deel van Geheim Dagboek loopt van april 1942 tot de bevrijding vna Zeeland in het late najaar van 1944. De twintigjarige Hans Warren woont in Borssele, destijds een volkomen geïsoleerd dorp, waar hij door het milieu van zijn ouders en door het feit dat hun huis afgezonderd op de zeedijk staat, een buitenstaander is.
Dit wordt er in de oorlogsjaren niet beter op, zeker wanneer zijn ouders laten blijken dat hun sympathie aan Duitse zijde ligt. Die houding maakt hun zoon ook ‘verdacht’ en hij moet extra duidelijk demonstreren dat zijn politieke gevoelens lijnrecht tegen die van zijn ouders ingaan.
Een ander probleem is zijn homoseksualiteit, toen nog als een ‘schande’ ervaren. Drukke omgang met meisjes maakte je in de ogen van de bevolking tot een ‘meidengek’ en onder dat mom moest de strijd worden uitgevochten. De twee liefdesgeschiedenissen die door dit eerste deel heen lopen, de liefde voor Antonia, in wezen voorbij als het dagboek begint, en die voor Sibylle, die met dit deel ongeveer eindigt, getuigen ervan.
De Geheime dagboeken van Hans Warren mogen als een unicu beschouwd worden in onze moderne literatuur. Ze zijn door hun merkwaardige kaleidoskopische opzet een genre op zichtzelf, een genadeloze, analytische outobiografie, maar ook een confessie.