Napisana u najboljoj tradiciji pripovjedačkog realizma, prva knjiga Meše Selimovića, zbirka priča "Djevojka crvene kose", jasno oslikava pisca koji se vec u ranim pripovijetkama upušta u osnovne poetičke, tematske ali i opsesivne smjernice svoje proze; vječne teme dobra, zla i ljudske slobode. Na drugoj strani jasno značenjsko težiste skoro u potpunosti se oslanja na unutrašnje vrijeme i introspektivna poniranja u licnu dramu književnog junaka koja svojim značenjem i težinom nadilazi istorijske okolnosti i neposrednu ideološku dramu.