เขาคิดเสมอว่า ชีวิตของเขาเหมือนต้องคำสาป ความรัก ความงาม และความสุขที่ผ่านเข้ามาในชีวิตช่างแสนสั้น เลื่อนลอย ไม่ต่างจากภาพลวงตา มายาแห่งตวัน...ที่หลอกล่อให้หลงใหลติดอยู่กับความงามซึ่งเกิดขึ้นเพียงชั่วลำแสงสุดท้ายของตะวัน ก่อนความมืดมนและความหนาวเหน็บที่ยืนยาวกว่าหลายร้อยหลายพันเท่าจะโถมใส่โดยที่ไม่ทันตั้งตัว แต่...'มัทนา' ไม่ใช่ภาพลวงตาที่เกิดขึ้นจากแสงอาทิตย์อัสดง เธอคือความจริง คือแสงสว่างอันบริสุทธิ์ที่สาดส่องเข้ามาในชีวิตเขา สร้างความอบอุ่นและความหวัง