ชายหนุ่มทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ยาวอย่างอ่อนแรง
วูบหนึ่งที่รู้สึกเหมือนลมเย็นไล้ผิวแก้วเขาอ่อนโยนและเศร้าโศก
จันทร์...จันทร์คงอยู่ในนี้ อยู่ตรงหน้าเขานี่ แต่ไม่อาจพูดคุยกันได้
คนที่มีลมหายใจกับวิญญาณที่ปราศจากร่างเหมือนอยู่กันคนละโลก
แม้จะอยู่ใกล้กันจนเหมือนซ้อนทับกันได้
แต่ก็เหมือนห่างไกลกันสุดขอบฟ้า