In Stenen eten wordt het dorp van de 17-jarige Ben opgeschrikt door een reeks zelfmoorden onder de jongeren. Drie jaar eerder maakte zijn oudere zus een einde aan haar leven. De zelfmoorden blazen het smeulende verdriet van Ben opnieuw aan en zetten hem in het middelpunt van een mysterie waarmee hij niets te maken wil hebben. Tijdens een hittegolf die de dorpsgenoten van binnenuit droogkookt, wordt Ben gedwongen om zijn gevoelens van schuld en schaamte omtrent de dood van zijn zus onder ogen te zien.

Stenen eten is een beklemmende roman over hoe verdriet en verveling een groep jongeren kunnen laten ontsporen. En over waarom mensen met dezelfde pijn elkaar niet altijd goed kunnen helpen.