قصۀ آشنا مجموعۀ شش داستان کوتاه است. در این داستان‌‏ها و سه داستان از کتاب «دیدار»، نویسنده با چیرگی و قدرت قلم جادویی خود اندوه و فقر مردم عادی را درونمایۀ اصلی اثرش قرار داده است. در این داستان‌‏ها شیوۀ واقع‏گرایی را با شیوۀ بیان تاثیرات حسی خود به هم آمیخته است و در نتیجه در بیان روابط اجتماعی آدم‏‌ها گام بلندی را با نوشتن این اثر برداشته است.