Na zijn middelbare schoolexamen gaat Jonas studeren en op kamers wonen. Dat lijkt heel goed te gaan, maar hij besteedt ook steeds meer tijd aan gamen. Hij wordt hoe langer hoe beter in het spelen van The Rift en voelt zich in de virtuele wereld meer thuis dan in de echte. Hij verwaarloost zijn studie, gaat niet meer naar zijn ouderlijk huis en liegt tegen iedereen om hem heen om maar door te kunnen gamen. Een doorbraak als profgamer ligt binnen handbereik, dus waarom zou hij ’s nachts nog slapen?