มีคนเคยกล่าวไว้ว่าถ้าบรรพบุรุษสิบแปดชั่วโคตรของคนคนหนึ่งทำเรื่องชั่วช้าไว้มากมายพอจนทำให้ต้องข้ามภพมาเป็นนางวังต้องห้ามแล้วไซร้ คนคนนั้นจะมีทางให้เลือกเดินแค่สองทางคือถ้าไม่เป็นฝ่าย ‘รุก’กุมพระทัยจักรพรรดิให้ได้ ก็ต้องเป็นฝ่าย ‘รับ’ให้จักรพรรดิและพวกตำหนักในรังแกจนตาย

จวงลั่วเยียนเคยหัวเราะเยาะคนที่พูดประโยคนี้ว่าสมองมีปัญหา แต่ไม่นานเธอก็เข้าใจสัจธรรมข้อหนึ่ง

‘โลกนี้ไม่มีเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ มีแต่เหตุที่เราคิดไม่ถึงต่างหาก’