Sa pagputok ng Himagsikang Pilipino noong 1896, isang mag-iitik at contrabandista sa Bayan ng Pateros—na kapuwa nag-aasam ng mailap na katarungan—ang makatutuklas ng pamamaraan upang masilayan ang Diyos. Mula sa pagbagsak ng Sanggunian sa kamay ng pinagsamang puwersa ng pamahalaang Kastila at simbahang Katolika, ipakikilala nila ang Kristong kanilang nakita.

"..𝘛𝘪𝘯𝘪𝘵𝘪𝘯𝘨𝘯𝘢𝘯 𝘬𝘰 𝘳𝘪𝘯 𝘣𝘪𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘢𝘱𝘰𝘺 𝘢𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘨𝘯𝘰𝘯𝘰𝘣𝘦𝘭𝘢 𝘯𝘪 𝘝𝘪𝘷𝘰. 𝘐𝘵𝘪𝘯𝘶𝘵𝘶𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘬𝘰 𝘪𝘵𝘰 𝘣𝘪𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘮𝘢𝘢𝘱𝘶𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘢𝘱𝘰𝘺 𝘯𝘢 𝘯𝘢𝘨𝘩𝘢𝘩𝘢𝘸𝘢𝘯 𝘯𝘨 𝘴𝘢𝘳𝘪𝘭𝘪 𝘯𝘪𝘵𝘰𝘯𝘨 𝘭𝘢𝘯𝘥𝘢𝘴. 𝘉𝘪𝘯𝘪𝘣𝘪𝘨𝘺𝘢𝘯𝘨-𝘥𝘪𝘪𝘯 𝘬𝘰 𝘳𝘪𝘵𝘰 𝘢𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘯𝘪𝘺𝘢𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘨𝘯𝘰𝘯𝘰𝘣𝘦𝘭𝘢, 𝘢𝘵 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘢𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘯𝘪𝘺𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘯𝘰𝘣𝘦𝘭𝘢, 𝘥𝘢𝘩𝘪𝘭 𝘮𝘢𝘭𝘪𝘯𝘢𝘸 𝘯𝘢 𝘪𝘣𝘢 𝘴𝘢 𝘯𝘢𝘬𝘢𝘨𝘢𝘸𝘪𝘢𝘯 𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘮𝘢𝘯𝘶𝘯𝘶𝘭𝘢𝘵 𝘯𝘢 𝘯𝘢𝘨𝘬𝘢𝘶𝘨𝘢𝘵 𝘴𝘢 𝘮𝘨𝘢 𝘪𝘯𝘴𝘵𝘪𝘵𝘶𝘴𝘺𝘰𝘯 𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘪𝘵𝘪𝘯𝘢𝘵𝘢𝘮𝘱𝘰𝘬 𝘯𝘪𝘺𝘢𝘯𝘨 𝘱𝘳𝘰𝘴𝘦𝘴𝘰 𝘢𝘵 𝘴𝘦𝘯𝘴𝘪𝘣𝘪𝘭𝘪𝘥𝘢𝘥 𝘵𝘶𝘯𝘨𝘰 𝘴𝘢 𝘱𝘢𝘨𝘣𝘶𝘰 𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘯𝘪𝘺𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘢𝘬𝘥𝘢. 𝘒𝘢𝘪𝘣𝘢 𝘴𝘢 𝘮𝘨𝘢 𝘯𝘰𝘣𝘦𝘭𝘪𝘴𝘵𝘢𝘯𝘨 𝘵𝘪𝘭𝘢 𝘱𝘪𝘯𝘢𝘥𝘰𝘥𝘰𝘣𝘭𝘦𝘵𝘦 𝘱𝘢 𝘴𝘢 𝘮𝘨𝘢 “𝘧𝘢𝘴𝘩𝘪𝘰𝘯𝘢𝘣𝘭𝘦” (𝘥𝘢𝘩𝘪𝘭 𝘮𝘢𝘺 𝘱𝘪𝘯𝘶𝘱𝘶𝘯𝘵𝘪𝘳𝘺𝘢𝘯𝘨 𝘨𝘳𝘢𝘯𝘵) 𝘢𝘵 “𝘳𝘦𝘭𝘢𝘵𝘢𝘣𝘭𝘦” (𝘴𝘢𝘯𝘨-𝘢𝘺𝘰𝘯 𝘴𝘢 𝘣𝘶𝘳𝘨𝘪𝘴 𝘯𝘢 𝘴𝘦𝘯𝘴𝘪𝘣𝘪𝘭𝘪𝘥𝘢𝘥) 𝘯𝘢 𝘵𝘢𝘶𝘩𝘢𝘯 (𝘰 𝘯𝘪𝘭𝘢𝘭𝘢𝘯𝘨) 𝘢𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘯𝘪𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘥𝘪𝘴𝘱𝘢𝘭𝘪𝘯𝘨𝘩𝘢𝘥𝘰𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘨...