Ποιοι ψυχολογικοί μηχανισμοί χαρακτηρίζουν την Ελλάδα της κρίσης, ειδικά στο πεδίο της Πολιτικής Ψυχολογίας; Ποια είναι η εσωτερική λογική του κυρίαρχου πολιτικο-μιντιακού λόγου; Ποιες είναι οι επιπτώσεις αυτού του λόγου στην ψυχική ζωή των ανθρώπων; Στη φουρτούνα που δέρνει τις ψυχές και τα πράγματα, ένας τέτοιος λόγος τι είναι άραγε: Ναυαγοσώστης ή ναυαγιστής; Τι είναι το κατά Διαβόλου ευαγγέλιο; Τι σημαίνει ο Θρίαμβος του Θανάτου; Υπάρχει αντίδοτο για τέτοια αρνητικότητα;

Αντικείμενο αυτής της μελέτης είναι η Πολιτική Ψυχολογία της κρίσης. Σκοπός της δεν είναι να καταδικάσει ή να χαράξει πολιτικές. Αλλά να αναλύσει κριτικά, μέχρι τα έσχατα βάθη, το ψυχικό αντίκρισμα και τίμημα του κυρίαρχου πολιτικού λόγου. Και να συναγάγει τα πρακτικά συμπεράσματα αυτής της ανάλυσης. Παρέχοντας έτσι σε κάθε πολίτη εργαλεία και χώρο για να κατανοήσει βαθύτερα τη λογική της πολιτικής μας ζωής, συνεκτιμώντας τις ψυχικές διεργασίες που μετέχουν στην κρίση.

Προφανώς, η τελική αποτίμηση, καθώς και η απόφανση αν το εν λόγω ψυχικό τίμημα είναι ή δεν είναι αποδεκτό, αντιπροσωπεύει μια ανοιχτή κοινωνική συζήτηση. Και μία καίρια πολιτική τοποθέτηση. Η οποία είναι καλύτερα να πραγματοποιηθεί από ενήμερους πολίτες. Με επίγνωση. Με νηφαλιότητα. Με λογισμό και μ’ όνειρο. Και με αγάπη γι’ αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του.